De fluitspelende faun.
Terracotta
Frankrijk, achtiende eeuw.
Hoogte 190 cm; Breedte 70 cm; Diepte 60 cm.

Een belangrijke terracotta sculptuur van een faun die de dwarsfluit speelt. Een riem die over de buste loopt, houdt een leeuwenhuid op de heupen vast en vormt zo de overgang tussen het antropomorfe beeld en het onderste deel in de vorm van een schede versierd met gestileerde bladeren. De attributen van de faun verschijnen weer onder de schede, die wordt ondersteund door twee geitenpoten die op een gladde plaat rusten.

Het model voor dit beeld komt van Antoine Coysevox' Faun of zingende herder (1640-1720). Dit werd rond 1710 in marmer gemaakt als koninklijke opdracht voor de tuinen van het kasteel van Marly. Het kwam in 1870 in de collecties van het Louvre terecht.